Termal Bayan Masöz-Masöz Esra

Termal Bayan Masöz-Masöz Esra Topluluk bir tek aşırı pornografik materyali hedef almayı taahhüt etse de işgüzar yetkililer ciddi ilim yada sanat eseri de dahil sex kokan her şeyin peşine düştüler. İronik bir şekilde, 1868’de Müstehcen Yayınlar Yasası ihtarnca açılan çok önemli bir dava The Confessional Unmasked [Maskesi Düşürülmüş Günah Çıkarma Odası] adlı yarı dinsel bir kitapçığı hedef aldı. Katı Protestan bir cemiyetin yayımladığı bu kitapçık Katolik günah çıkarma odalarının yozlaşmasını “ifşa ediyordu”. Yazar isminin belirtilmediği bu kitapçık Henry Scott tarafından sokaklarda satıldı. Anti-Katolik bir tutucu olan Scott, sahiden dinsel gayelerle hareket ediyormuş benzer biçimde görünüyordu.

Bir dizi temyiz başvurusundan sonrasında Başhakim Sör Alexander Cockburn, The Confessional Unmasked kitapçığının asla gün yüzü görmemesi icap ettiğini onayladı. Pornografi yasası açısından daha önemlisi, başhakimin yazılı fikrinin neyin müstehcen bulunduğunu belirleme yöntemini ortaya koymasıydı: Bence müstehcenliğin kriteri, müstehcen diye nitelenen materyalin ahlaksızlığa yatkın kimseleri ayartıp yoldan çıkarma eğilimine haiz olup olmadığı ve bu tür yayınların hangi ellere düşmüş olduğudür. Kraliçe, Hicklin’e Karşı diye tanınan bu karar 20. Yüzyıla kadar önce İngiliz, sonra da Amerikan pornografisinin ölçütü oldu. Bu karara bakılırsa içindeki herhangi bir pasaj, küçük bir okur kitlesini bile “ayartıp yoldan çıkarttığı” sürece kitabın tamamı yasaklanabiliyordu (bir sansürcünün arayıp da bulamayacağı şey).

Termal Bayan Masöz-Masöz Esra

Termal Bayan Masöz-Masöz Esra Karar yalnız sert pornografiyi kapsamakla kalmadı, ayrıca Rabelais, Zola, Joyce ve Lawrence benzer biçimde edebi simaların kitaplarının yasaklanmasına da izin verdi. [138] 1857 yılı bununla birlikte Fransız pornografi yasası için de dönüm noktasıydı. Gustave Flaubert’in Madam Bovary adlı romanı ve Charles Baudelaire’in fenalık Çiçekleri adlı şiir kitabı davalık oldu. Flaubert sert bir ihtaryla paçayı kurtarırken, mahkeme Baudelaire’in kitabından bazı şiirlerin çıkarılmasına karar verdi. Bu iki dava Fransa’nın piyasa temelli ahlaksızlık tarifı mevzusunda ilginç fikirler veriyor.

Madam Bovary davasındaki kilit nokta açık saçık seks betimlemeleri değil (zaten kitapta bu şekilde şeyler yoktu), Flaubert’in kadın okurlarının ahlaki hassasiyetiydi. “M. Flaubert’in romanının okurları kimdir?” diye retorik bir sual soruyordu savcı. “Bu okurlar siyasal ve toplumsal ekonomiyle ilgilenen erkekler midir? Hayır! Madam Bovary’nin açık saçık içeriğini kırılgan okurlar, kızlar ve hatta kimi zaman evli hanımlar okuyor.”